Οι Λαζαρίνες ξεχύθηκαν στους δρόμους της πόλης, τηρώντας το έθιμο
Κρατώντας πολύχρωμα καλαθάκια, στολισμένα με λουλούδια της Άνοιξης, εκατοντάδες «Λαζαρίνες» ξεχύθηκαν σήμερα Πέμπτη (10 /4), από το πρωί στους δρόμους της πόλης για να τραγουδήσουν στα σπίτια, αλλά και σε καταστήματα την Ανάσταση του Λαζάρου.
Ένα παλιό έθιμο που γιορτάζεται την Πέμπτη και το Σάββατο, πριν από την Κυριακή των Βαΐων τηρήθηκε και φέτος, από τα κορίτσια, για να μας θυμίσουν ότι η Μεγάλη Εβδομάδα είναι προ των πυλών.
Με το έθιμο του Λαζάρου φαίνεται η πίστη των Ελλήνων στην μεγαλοσύνη του Κυρίου και το θαύμα της Ανάστασης. Έτσι, προετοιμάζονται καλύτερα για την Μ. Εβδομάδα και την Ανάσταση του Χριστού, που ακολουθεί.
«Λάζαρε, δεῦρο ἔξω»!
Η ημέρα αυτή είναι έντονα συνδεδεμένη με την Ανάσταση ως γεγονός και ουσιαστικά με αυτήν προ εορτάζεται η Ανάσταση του Κυρίου. Ὁ Λάζαρος, στενός φίλος του Ιησού, από την Βηθανία είναι βαριά άρρωστος. Οι δύο αδελφές του, η Μάρθα και η Μαρία, έχουν ειδοποιήσει τον Χριστό, αλλά εκείνος φτάνει 4 μέρες μετά τον θάνατό του και ὁ νεκρός έχει ήδη τοποθετηθεί σε τάφο. Εκείνη την εποχή συνήθιζαν, στην περιοχή της Ιουδαίος, να θάβουν τους νεκρούς σε βραχώδη ορύγματα και να καλύπτουν την είσοδο με έναν ογκόλιθο. Ὁ Ιησούς ζητά να απομακρύνουν την πέτρα από τον τάφο, προσεύχεται στον Πατέρα Του ζητώντας Του δύναμη και μπροστά σε όσους ήταν παρόντες λέει: «Λάζαρε, δεῦρο ἔξω». Τότε ὁ νεκρός σηκώθηκε και η ζωή επανήλθε στις φλέβες του. Ο Λάζαρος, ζωντανό θαύμα της μεγαλοδυναμίας του Κυρίου, κυνηγήθηκε από τους Ιουδαίους αρχιερείς και κατέληξε στην Κύπρο, όπου και χειροτονήθηκε επίσκοπος από τους Αποστόλους, στην πόλη Κίτιο, την σημερινή Λάρνακα. Πέθανε δε, το 63 μ.Χ. Τμήμα του ιερού λειψάνου του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα στον Σοφὸ γύρω στα 900 μ.Χ. και τοποθετήθηκε σε νεοϊδρυθείσα μονή. Ὁ ίδιος έχτισε και ναό για τον άγιο στην Λάρνακα, όπου παρέμεινε το υπόλοιπο μέρος του λειψάνου του.
Το έθιμο του Λαζάρου αποτελεί άγραφο θεσμό και στην πόλη της Καρδίτσας.
Οι μικρές “Λαζαρίνες” πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, με ένα καλάθι στολισμένο με λουλούδια και τραγουδούν τον Λάζαρο. Στα χωριά του νομού αυτό γίνεται το Σάββατο, ανήμερα της γιορτής του αγίου.
Την προηγούμενη μέρα, οι κοπέλες μαζί με τις μητέρες τους μαζεύουν σπαθιά, δηλαδή μακριά λογχόσχημα φύλλα και λουλούδια. Στα παλιά τὰ χρόνια τα κορίτσια μάζευαν αγριολούλουδα από τα χωράφια, αργότερα άνθη απὸ τους κήπους τους και σήμερα, όσοι δεν διαθέτουν κήπο, καταφεύγουν στα ανθοπωλεία.
Μαζεύονται λοιπόν οι γυναίκες και δένουν φύλλο-φύλλο με κλωστή τα σπαθιά σε μικρά καλάθια, ένα για κάθε παιδί, έτσι ώστε να καλυφθεί περιμετρικά όλη η επιφάνειά του. Στην συνέχεια τα στολίζουν με τα λουλούδια τους.
Στο εσωτερικό τοποθετούν χλωρά χορταράκια και ένα αυγό, ώστε το καλάθι να μην είναι άδειο. Αφού ετοιμάσουν το καλάθι, το κρεμάνε κάπου ψηλά, έξω απὸ το σπίτι, για να διατηρηθεί.
Το πρωί της Πέμπτης τα κορίτσια συγκεντρώνονται σε παρέες, δύο ή τρεις μαζί και ξεκινούν. Πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, πρώτα στους δικούς τους και έπειτα σε άλλους και τραγουδούν τον «Λάζαρο». Στα χωριά περνούν από όλα τα σπίτια.
Σήμερα, στην πόλη της Καρδίτσας, το τραγούδι είναι το παρακάτω:
Εις την πόλη Βηθανία
κλαίει η Μάρθα κι η Μαρία.
Κλαίνε για τον αδερφό τους
ποὺ τον είχαν καρδιακό τους.
Πες μας Λάζαρε τι είδες
εἰς την Πόλη ποὺ επήγες;
Είδα φόβους, είδα τρόμους
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι.
Και του χρόνου!!!
Επίσης σε χωριά του Νομού τα κορίτσια τραγουδούν το τραγούδι:
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακὴ ποὺ τρών᾿ τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σού ῾φερε χαρτὶ και κομπολόι.
Οι κοτούλες σας αβγά γεννούνε,
δώστε μας και μας να σας χαρούμε.
Και του χρόνου!!!
Ε.Μ.
(Στοιχεία λαογραφίας από portinews.gr)
